Co czeka nas pomiędzy nowymi wcieleniami? Dr Michael Newton (1931–2016), doświadczony hipnoterapeuta , autor bestsellerowych książek na temat życia po życiu, w „Wędrówce dusz” przedstawia niezwykłe historie swoich dwudziestu dziewięciu pacjentów. Osoby te pod wpływem głębokiej hipnozy zdołały sięgnąć pamięcią do wspomnień z życia po śmierci, po poprzednich wcieleniach. [fragment opisu wydawcy książki]

Wielka, bezkompromisowa i obrazoburcza książka o przerażającej skali infiltracji polskiego przedwojennego wywiadu i kontrwywiadu przez sowieckie służby specjalne. Swoiste uzupełnienie wcześniej wydanych przez nas prac autorstwa płk Marka Świerczka; Największa klęska polskiego wywiadu i Jak Sowiecki przetrwali dzięki oszustwu – napisana i wydana pod koniec wieku XX na emigracji w USA. Michniewicz zajął się w niej operacją sowiecką znaną pod kryptonimem „Trust”. Padają w niej jednoznaczne oskarżenia o agenturalność wobec dwóch naczelników Referatu „Wschód”: Michała Talikowskiego oraz Jerzego Niezbrzyckiego. W czasie, gdy Referatem „Wschód” kierował Talikowski, Sowieci przeprowadzili wobec Oddziału II SG WP minimum cztery operacje dezinformacyjne. Nie ma chyba w historii oficera służb specjalnych, który z tak maniakalną konsekwencją dawałby się oszukiwać przez długie lata. Z kolei Niezbrzycki okazał się w 1945 r. głęboko wierzącym lewicowcem, wieszczącym rychłą rewolucję światową. Jest to raczej zaskakujące u oficera polskich służb specjalnych, który doskonale wiedział, jak naprawdę wyglądała implementacja pięknie brzmiących założeń „marksizmu-leninizmu” za pomocą masowych grobów i łagrów. Michniewicz, oskarżając Niezbrzyckiego i Talikowskiego, nie mógł wiedzieć o zdradzie Tadeusza Kobylańskiego, ani o tym, że – poza Kobylańskim (oraz innym oficerem Oddziału II SG WP, Tadeuszem Kowalskim) – Sowieci mieli w Oddziale II w połowie lat dwudziestych trzy „wyjątkowo cenne” źródła pracujące dla OGPU. Dla oficera służb specjalnych, hipotezy robocze są podstawowym narzędziem pracy. Jeżeli tylko ma odwagę je weryfikować, będąc odpornym na naciski otoczenia, szykany przełożonych i podszepty własnego ego, to znaczy, że wypełnia zadania, które mu wyznaczyła Rzeczpospolita. Jeśli przy tym naraża się na ostracyzm, próby ośmieszania i dyskredytacji (jak to było w przypadku Michniewicza) zasługuje na szacunek.

Jeszcze nikt w ten sposób nie napisał o ludziach, którzy rozpętali najbrutalniejszą wojnę wszech czasów. Druga wojna światowa, jak żadna inna, była wojną Niemców. Trzecia Rzesza rzuciła na szalę wszystkie swoje rezerwy moralne i fizyczne. Siedemdziesiąt lat później - choć powstało mnóstwo książek na ten temat - nadal nie wiemy, o co walczyli Niemcy i jak znosili wysiłek wojenny aż do gorzkiego dla nich końca. Wybuch wojny w 1939 roku naród niemiecki przyjął z głęboką niechęcią, lecz bez jego zaangażowania nie byłoby możliwe jej kontynuowanie przez sześć następnych lat. A zatem jaka była ta wojna dla Niemców? Jak jej zmienne koleje wpływały na zmianę ich opinii i oczekiwań? I kiedy po raz pierwszy Niemcy zdali sobie, że prowadzą wojnę ludobójczą? "Wojna Niemców" to próba wejrzenia w niemieckie doświadczenie drugiej wojny światowej. Ta mistrzowsko napisana historia, przedstawiona z punktu widzenia tych, którzy wtedy żyli - żołnierzy, nauczycieli i gospodyń domowych; nazistów, chrześcijan i Żydów - ukazuje w nowym, niepokojącym świetle przekonania, nadzieje oraz obawy ludzi, którzy rozpętali i prowadzili tę brutalną wojnę. "Wspaniała książka. Nicholas Stargardt błyskotliwie wykorzystuje dzienniki, listy i inne wcześniej pomijane źródła, aby zaprezentować bardziej niż kiedykolwiek sugestywny i wszechstronny obraz motywacji zwykłych Niemców do prowadzenia najstraszliwszej wojny wszech czasów" (Ian Kershaw). Nicholas Stargardt (ur. 1962) studiował w King’s College w Cambridge. Jest jednym z czołowych brytyjskich badaczy dziejów Trzeciej Rzeszy. Wykłada współczesną historię Europy w Magdalen College w Oksfordzie i jest autorem książki "Witnesses of War: Children’s Lives under the Nazis". [źródło opisu: Wydawnictwo Rebis, 2017 źródło okładki: https://www.rebis.com.pl ].

"Z głową w ulach : opowieści o pszczołach z Krajny miodem płynącej" to książka z pasją i o pasji. Przeznaczona zarówno dla tych, którzy prowadzą swoje pasieki, jak i dla tych, którzy pszczelarzami nie są, ale fascynuje ich świat owadów i roślin. To opowieść o szukaniu swojego miejsca na ziemi i spełnianiu marzeń oraz o otwartości na świat w całej jego przyrodniczej i społecznej różnorodności." (Marta Konek)

"Z przyjemnością i wzruszeniem czytam książkę Marty Konek, bowiem jest jak kapsuła czasu, dzięki której znów stoję na ganku domu moich dziadków, opierając się o chropowaty pień jabłoni, przystrzyżonej przez dziadka w połowie, bo jej wielkie, soczyste jabłka obtłukiwały dach domu. Ile pszczół sprawiało, że rok w rok rodziła? Widzę też ogromną lipę w środku wsi, pod którą parkowaliśmy z dziadkiem furą wypełnioną sianem, a babcia rwała całe naręcza kwiatu lipy na zimową herbatkę… Ile pszczół sprawiało, że ta lipa kwitła? Nie ma już dziadków, nie ma już tej lipy i nie ma jak policzyć pszczół… Nigdy nie będę miał pasieki, choć tę, dzięki książce Marty, można z powodzeniem założyć… Ale czytam "Z głową w ulach" ze wzruszeniem, z przyjemnością, bo dla mnie to opowieść o moim dzieciństwie, o rytmie czterech pór roku nadającym sens codziennemu wstawaniu, i o tym, że można żyć inaczej: zamiast dzień w dzień, w godzinach szczytu, stać w drodze do pracy w korkach, płynąć po rzece łódką, z ulami na pokładzie, by ustawić je na drugim brzegu, a za kilka tygodni znowu się przeprawić i zebrać dziki miód…" (Piotr Brysacz, dyrektor artystyczny festiwalu literackiego Patrząc na Wschód)

Odkryj cuda królestwa roślin. Poznaj największe i najmniejsze, najstarsze, najcięższe, najszybsze i najbardziej zabójcze. Czy wiesz, że bagienny cyprys ma oddychające kolana? Albo że miłorząb przetrwa wybuch bomby atomowej? Że przebiśniegi i narcyzy mogą pomóc chorym na Alzheimera? Że kokosy mogą uratować ci życie? Wiesz, co to jest roślinna owca? Jaka sałata wywołuje ziewanie albo jakich roślin używali Egipcjanie w procesie mumifikacji? Najdziwniejsze i fascynujące fakty sprawią, że zupełnie inaczej spojrzysz na wszystko, co rośnie.

Z danych komendy głównej policji wynika, że z roku na rok rośnie liczba prób samobójczych podejmowanych przez młodych ludzi. Rośnie też liczba samookaleczeń. Dzieci często boją się, że zostaną niezrozumiane, że ktoś je oceni jako słabe, leniwe, głupie, uważają, że zawiodły swoją rodzinę. Przede wszystkim jednak boją się, że o ich chorobie dowiedzą się inni. Wstyd jest tu czynnikiem kluczowym. Bardzo ważne jest głośne mówienie o tym, czym jest depresja i do czego prowadzi, jeśli jest nieleczona.

Było ich 139. Najcenniejsi jeńcy Trzeciej Rzeszy - europejscy prezydenci, premierzy, generałowie... Mieli posłużyć za żywe tarcze w ostatniej zbrodniczej rozgrywce nazistów.

W kwietniu 1945 roku, kiedy Niemcy stanęły w obliczu klęski, Hitler polecił zebrać swoich najcenniejszych jeńców i wysłać ich do "Alpejskiej Twierdzy", gdzie mieli być wykorzystani jako zakładnicy w czasie ostatnich starć z Aliantami. Wśród więźniów tych byli europejscy prezydenci, premierzy, generałowie, brytyjscy tajni agenci, a także niemieccy antynazistowscy duchowni, celebryci i oficerowie, zaangażowani w zamach na Hitlera w lipcu 1944 roku. Były też ich rodziny. SS otrzymało wyraźne rozkazy: jeżeli sytuacja militarna Niemiec ulegnie pogorszeniu, więźniowie mają zostać straceni - wszyscy.

Tak rozpoczął się niewyobrażalny dramat 139 osób. Jedni planowali ucieczkę, inni szykowali się na to, co nieuniknione, a ich strażnicy z SS stawali się coraz bardziej nieprzewidywalni, pijani i wybuchowi. Więźniom groziło znalezienie się w samym środku dramatycznej konfrontacji między SS i Wehrmachtem. Wtedy armia Stanów Zjednoczonych zorganizowała brawurową akcję ratunkową, próbując ratować zakładników, zanim będzie za późno.

To pierwsza pełna relacja, oparta na wspomnieniach uczestników wydarzeń i wcześniej niepublikowanych lub pomijanych źródłach o tym szokującym epizodzie II wojny światowej.